ز شایسته و یک مرد تمام عیار بود که بعد از انقلاب خاک ایران را ترک نکرد و اواخر سال 1357 توسط خلخالی تیر باران شد .وقتی سپهبد جهانبانی را برای محاکمه آوردند، کاغذی بر گردنش انداختند تا جرمش را بنویسند، اما به نظر می‌رسید او جرمی نداشت، کسی هم پیدا نشد شهادت دهد او جرمی انجام داده. پس روی کاغذ سفید نوشتند: سپهبد نادر جهانبانی عامل فساد. تیمسار نادر جهانبانی در آخرین لحظه ها و در پای جوخه آتش بعنوان آخرین تقاضا که همه گمان میکردند درخواست عفو و بخشش باشد،اعلام کرد: (هنگام تیرباران چشمهایم را نبندید،میخواهم شاهد پرواز گلوله ها باشم)... شاید هیچکس به اندازه صدام حسین،رئیس جمهور عراق از اعدامِ تیمسار جهانبانی خشنود نشد,