تاثیر تشعشعات موبایل بر سلامت انسان
بحث تاثیر تشعشعات موبایل و دکل های مخابراتی بر سلامت انسان موضوعی است که طی سال های گذشته دغدغه ای جدی در بین مردم بوده و در شرایطی که تلفن های همراه به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی انسان ها تبدیل شده اند همیشه این نگرانی وجود داشته که آیا تشعشعات امواج موبایلی برای سلامت انسان مضر است؟
پروفسور سمیعی به تازگی اینگونه اعلام کرده که هنوز هیچ تحقیقی مثبت یا منفی بودن تاثیر تشعشعات موبایلی بر سلامت انسان را تایید نکرده است.
موضوع تاثیر تشعشعات موابیل و دکل های مخابراتی بر سلامت انسان مورد توجه رییس جمهور نیز قرار گرفته و طبق دستور کارگروهی متشکل از نهادها و سازمان های مختلف مسئول پیگیری این مسئله شده اند. در این زمینه در سطح بین المللی هم تاکنون اظهارنظرهای متعددی صورت گرفته و در کشورهای مختلف بررسی های متعددی روی این مقوله انجام شده است.
بر اساس این بررسی ها گاهی عده ای از مخاطرات جدی امواج موبایلی خبر داده اند اما عده ای از کارشناسان ایرانی همچنان تاکید دارند که مضر بودن تشعشعات رادیویی، به طور کامل تایید نشده است.
اما پروفسور مجید سمیعی، جراح برجسته ایرانی در سطح دنیا به تازگی در یک بخش خبری به اظهارنظر در این زمینه پرداخته و اینگونه اعلام کرده که تاکنون هیچ تحقیقی، مثبت یا منفی بودن تاثیر این تشعشعات بر سلامت انسان را تایید نکرده است.
البته پیش از این نیز بارها به این موضوع اشاره شده بود و به عنوان مثال مدیرکل صدور پروانه سرویس های رادیویی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در این باره توضیح داده است، امواج و اشعه ها به دو دسته تقسیم می شوند که در این میان دسته اول قابلیت یونیزه کردن دارند و دسته دوم فاقد این قابلیت محسوب می شوند اما دسته ای که یونیزه کننده نام گرفته، دارای فوتون های بسیار قوی است که از مواد رادیواکتیو تشکیل شده و دارای خاصیت تخریب ژنتیک در بدن خواهد بود.
عظیم فرد، مدیرکل صدور پروانه، سرویس های رادیویی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی می گوید: «اکنون بحث های مختلفی درباره اثرات تشعشعات موبایلی مطرح می شود اما باید توجه داشت که تشعشعات موبایلی جزو امواج رادیویی محسوب می شوند که امواج رادیویی نیز از امواج غیریونیزه به شمار می روند، بر همین اساس تاکنون هیچ گزارش بین المللی مبنی بر مضرات تشعشعات غیریونیزه رادیویی وجود نداشته و مشاهده نشده است.
چشم در مقابل اشعه حساس تر است
مدیرکل صدور پروانه سرویس های رادیویی همچنین عنوان کرده است: «البته در برخی موارد امواج رادیویی حالت گرمازا داشته و در نهایت می توانند تا حدی پوست را مورد تاثیر قرار دهند اما هیچ گاه حرارت و گرمای آنها به عمق پوست نرسیده و تنها در حد سطح باقی می ماند و به همین دلیل گفته می شود چشم در برابر این تشعشعات نسبت به سایر اعضای بدن از حساسیت بیشتری برخوردار است چرا که چشم تنها عضو خارجی بدن است که تنها به واسطه یک لایه نازک از آن محافظت می شود.»
به گفته فرد، از سال ها قبل در دنیا مطالعاتی درباره امواج موبایلی صورت گرفته و در این میان کمیسیون بین المللی حفاظت در مقابل تابش غیریونیزه استانداردی را در این زمینه تعریف کرده که در حال حاضر در ایران و 87 کشور دیگر براساس این استاندارد تجهیزات خود را مورد بررسی قرار می دهند.
او درباره اینکه چرا امواج رادیویی خاصیت یونیزه کردن ندارند نیز توضیح داد:«برای یونیزه شدن 10 تا 25 الکترون ولت انرژی لازم است که امواج رادیویی چنین قدرتی را ندارند.»
مدیرکل صدور پروانه سرویس های رادیویی به حساسیت هایی که مردم کشورهای مختلف نسبت به تشعشعات موبایلی و دکل های موبایل دارند اشاره کرده و گفته: «بر همین اساس اپراتورهای مختلف در دنیا تلاش کرده اند تا برای دکل های خود اشکال مختلفی در نظر بگیرند که حساسیت مردم نسبت به آنها کمتر شود.»
این کارشناس حوزه ارتباطات همچنین گفته، در حوزه تشعشعات، سازتمان بهداشت جهانی نیز در این زمینه بررسی های متعددی صورت داده اما تاکنون هیچ مستندی مبنی بر سرطان زا بودن این تشعشعات از سوی این سازمان اعلام نشده است.
فرد در پاسخ به این سوال که آیا امواج ماهواره ای جزو امواج یونیزه به شمار می روند، توضیح داد: «امواج ماهواره ای نیز جزو امواج غیریونیزه محسوب می شوند و مشکلی برای سلامت ایجاد نمی کنند اما اگر فرکانس هایی که در این زمینه وجود دارد از حدی قوی تر شود، فرستنده ماهواره اشباع شده و عملا تصویر آن خراب می شود.»
شرط عقل، دوری از خطر نیست؟
فرد می گوید: «معمولا ایجاد یک کانال ماهواره ای و حفظ آن امر به نسبت دشواری محسوب می شود اما برای از کار انداختن آن حتی با توانی در حد یک باتری 15 ولتی می توان اختلال ایجاد کرد و بر همین اساس ایجاد اختلال برای این شبکه ها به راحتی امکانپذیر است و مشکل خاصی ایجاد نمی کند.»
البته در مقابل این عقیده که تاثیرات مخرب تشعشعات رادیویی هنوز ثابت نشده، این نقد وجود دارد که چطور می توانیم درباره عواقب و اثرات بلندمدت یک پدیده اینچنین با اطمینان صحبت کنیم، آن هم در حالی که علم پزشکی مدام در حال پیشرفت است و بارها یافته های قبلی پزشکان با یافته های جدید مغایرت پیدا کرده؟
سال ها پیش که مایکروویو وارد خانه های اروپایی ها شد کسی از عواقب بلندمدت آن اطلاعی نداشت تا امروز که به مردم کشورهای توسه یافته توصیه می شود حتی المقدور از این وسیله استفاده نکنند؛ بنابراین عقل سلیم حکم می کند که از پدیده های غیرطبیعی که نمی توانیم نسبت به عوارض بلندمدت آن اطمینان صددرصدی داشته باشیم حتی الامکان دوری کنیم و تا زمان اثبات شدن خطرات، دست روی دست نگذاریم.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
